^{حلول ماه محرم تسلیت باد}

موکب شاه فلک فر در زمین نینوا                      چون فرود آمد تجلى الله فى وادى طوى

تا که خرگاه امامت شد در آنجا استوار         آسمان زد کوس الرحمن على العرش استوى

گر چه شد ملک عراق از مقدمش رشک حجاز      لیک ز آهنگ حسینى شد پر از شور و نوا

کای دریغا این سلیمان را بساط سلطنت                    می‏رود بر باد و کام اهرمن گردد روا

کعبه اسلام را اینجا شود ارکان خراب                            قبله توحید را از هم فرو ریزد قوا

رایت گردون دون در این زمین گردد نگون                 چون بیفتد از کف ماه بنى هاشم لوا

باز خواهد شد نمایان صورت شق القمر                باز خواهد شد هویدا معنى نجم هوى

سروها در این چمن از بیخ و بن گردد قلم          شاخهاى گل در این گلزار، بى برگ و نوا

خاک این وادى بیامیزد بسى با خون پاک               تا که گردد خاک پاکش دردمندان را دوا

در کنار آب ، مهمان جان سپارد تشنه لب             آنچنان کز دود آهش تیره گون گردد هوا

خون روان گردد چو نیل از چشمه چشم فرات                  از فغان کودکان تشنه کام نینوا

کاروان غم رود منزل بمنزل تا شام                         صبح روى شاه روى نى دلیل و پیشوا

بر سر نى سرپرست بانوان خود بود ماه                    روى شاه چون خورشید خط استوا

زیر زنجیر ستم سر حلقه اهل کرم                     دستگیر خصم گردد و دست گیرما سوا