بازی سیاسی نامزدی حسن آقا

یکی از بازی های سیاسی مدعیان اصلاحات مطرح کردن نامزدی نوه امام برای انتخابات 1400 بود، زیرا بسیار واضح است که هیچ اصلاح طلبی به توانایی اجرایی ایشان برای مدیریت کشور باور ندارد و با توجه به تجربه آقای روحانی حاضر به قبول ریسک به قدرت رساندن جوانی نیست که کارنامه ی اجرایی او حتی در سطح تولیت آستان مقدس حضرت امام چندان روشن نیست. بنابراین روشن است که مطرح کردن ایشان اهدافی غیر از نامزدی واقعی و انتخاب به عنوان رییس جمهور داشت که کمترین آن هزینه تراشی برای نظام با رد صلاحیت ایشان بود زیرا به نص قانون اساسی یکی از شرایط نامزد ریاست جمهوری مدیر بودن است که شورای نگهبان باید آن را احراز کند و ایشان سابقه ی مدیریتی که قابلیت احراز این صلاحیت را داشته باشد در کارنامه خود ندارد و بر خلاف شرط اجتهاد در انتخابات خبرگان که با آزمون قابل احراز بود، برای احراز شرط مدیر بودن راهی جز سوابق وجود ندارد. این بازی سیاسی در مورد پدر بزرگوار ایشان مسبوق به سابقه است، آنجا که بنی صدر ایشان را به عنوان نامزد پست نخست وزیری معرفی کرد و با دخالت مستقیم و صریح حضرت امام رضوان الله علیه آن بازی سیاسی خنثی شد و مرحوم حاج احمد آقا گرفتار آن بازی نشد.

در مورد حسن آقا نیز به نظر می رسید که با مشاوره ی انجام شده، بازی خنثی شود، اما اظهارات تأسف آور و تأمل برانگیز ایشان در دیدار با دبیرکل و اعضای شورای مرکزی حزب اعتمادملی، نشان دهنده ی گرفتار شدن ایشان در این بازی و ادامه ی آن است و این اظهارات نشان می دهد که متأسفانه اصل مشاوره ی مذکور نیز بخشی از پازل این بازی بوده است و قرار نیست ایشان به روح آن مشاوره ی مشفقانه پای بند باشد. حال که چنین است یک پیشنهاد مفید به اصلاح طلبان و مطرح کنندگان ایشان، انتصاب ایشان به شهرداری تهران است. این پیشنهاد مزایای فوق العاده ای به شرح ذیل دارد:

1-    نشان می دهد که اصلاح طلبان به توانایی ایشان  دست کم در حد مدیریت شهرداری تهران باور دارند.

2-    اصلاح طلبان در مورد شورای شهر تهران نیز مثل ریاست جمهوری با مشکل مواجهند و قرائن نشان دهنده ی آن است که شانسی برای به دست گرفتن مجدد شورا ندارند، بنابراین با این انتصاب و تعهد به ادامه ی شهرداری ایشان در صورت پیروزی ، می توانند از محبوبیت ادعایی ایشان استفاده کنند.

3-    در صورت محقق شدن فرض فوق و پیروزی اصلاح طلبان در شورا، مدیریت ایشان بر شهرداری ادمه می یابد، و چهار سال بعد به جای یک طلبه ی فاقد مدیریت اجرایی مهم و موثر، یک مدیر اجرایی با سابقه را به عنوان نامزد ریاست جمهوری معرفی می کنند که در آن صورت احراز صلاحیت ایشان خیلی آسان تر است. علاوه برآن دیگر روح مشاوره ی مشفقانه انجام شده منتفی شده است و به احتمال زیاد در صورت نیاز به مشاوره ی مجدد این بار نتیجه ی مشاوره متفاوت خواهد بود.

4-    در صورت عدم تحقق بند 3، و عدم رأی شورای بعدی به ادامه ی شهرداری ایشان، تجربه مدیریت همین چند ماه باقیمانده تا حدودی توان مدیریتی ایشان را محرز می کند، علاوه بر آن به بعضی توهم ها هم برای خود ایشان و هم برای دیگران پایان می دهد و اهمیت این اگر بیشتر از موضوع بند 3 نباشد، کمتر از آن نیست.